بغل

حال و هوایم ابری ست گاهی مثل امشب که به یادت می افتم شبم را از دست می دهم و گمان می‌کنم که تو غمگینی بسیار سال گذشته و من بی تاب چند ثانیه در آغوش کشیدنت هستم دردی که تنها من می‌دانم و بس. لحظه دیدارت بعد از سال ها، حس دوگانگی خواهم داشت نمی‌دانم اصلا قلبم تاب این لحظه را خواهد داشت؟ نمی‌دانم بگریم یا از شدت شعف قلبم را آرام کنم نمی‌دانم ولی بی گمان، قطعا اختیاری از خود ندارم. همه عمر جوانی ام در این لحظه رفت.